Орналасқан жеріңізді таңдаңыз
         
         
          Таң
          Күн
          Бесін
          Екінті
          Ақшам
          Құптан
        1. Басты бет
        2. Әртүрлі
        3. ӨЗГЕ АДАМҒА ДЕМ САЛДЫРУҒА БОЛА МА?
        ӨЗГЕ АДАМҒА ДЕМ САЛДЫРУҒА БОЛА МА?

        ӨЗГЕ АДАМҒА ДЕМ САЛДЫРУҒА БОЛА МА?

         

        Дем салу (рұқия) – көз тигенде, қорыққанда, шошығанда, ауырғанда, ақыл-есінен ауысқанда т.б. себептермен Фатиха, Ясин, Ықылас, Фалақ, Нас және басқа да таңдаулы сүрелер мен аяттарды, салауат пен дұғаларды оқу.

         

        Қасиетті Құран Кәрімде былай делінеді:

         

        وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ

         

        «Құраннан мүміндерге шипа және рахым түсіреміз...»[1].

         

        Айша анамыздан (одан Алла разы болсын) жеткен хадисте: «Алла Елшісі (оған Алланың салауаты мен сәлемі болсын) біреуіміз ауырсақ, оны оң қолымен сипап:

         

        أذهب البأس رب الناس، واشفِ أنت الشافي، لا شفاء إلا شفاؤك، شفاءً لا يُغادر سقمًا

         

        «Әзһибил-бә’сә, Раббән-нәси, уәшфи, Әнтәш-Шәфи, лә шифә’ә иллә шифә’укә, шифә’ән лә йуғадиру сақама (Дертті кетір, адамдардың Раббысы! Шипа бер, Сен – шипа берушісің, Сенің шипаңнан басқа шипа жоқ. Ауруды қалдырмайтындай шипа бер)», – деп айтатын»[2].

         

        Пайғамбарымыз (оған Алланың салауаты мен сәлемі болсын) өзінің немерелері Хасан мен Хусайнге дем салғанда былай дегені келген: «Сендердің аталарын Ибраһим (а.с.) өз балалары Исхақ және Исмаилге былай дем салушы еді: «Әъузу бикәлимәтилләһи әт-тәммә мин кулли шәйтон уә һәммә уә мин кулли ъайн ләммә» (Мен Алланың барлық сөздеріне сыйына отырып шайтаннан, зиянкестен және тіл көзден сыйынамын)»[3].

         

        Содай-ақ, Пайғамбарымыздың (оған Алланың салауаты мен сәлемі болсын) уақытында бір елді мекеннің патшасы ауырып, оған кейбір сахаба «Фатиха» сүресін оқып дем салғанда, әлгі кісі ауыруынан айыққандығы туралы риуаяттар да келген[4].

         

        Жоғарыдағы хадистерден демді адам өзіне де өзгеге де салуға болатынын аңғарамыз[5]. Алайда дем салу үшін мына шарттар орындалуы тиіс: 

         

        1.    Құран аяттарымен, Алла Тағаланың көркем есім-сипаттарымен;

         

        2.    Пайғамбарымыздан (оған Алланың салауаты мен сәлемі болсын) жеткен дұғалармен;

         

        3.    Дем салушы да, дем салдырушы да шипаны бір Алланың беретіндігіне, ал аяттардың тек себеп қана екендігін жүректеріне бекіту[6].

         

        Қорыта келгенде, белгілі бір дертке душар болған адам шамасы келсе өз-өзіне дем салуға болады. Ал шамасы келмесе дем сала алатын адамға жүгінудің оқасы жоқ.

         

         

        Диас Тұрсынбекұлы

        Ақмола облысы бойынша пәтуаға жауапты маман

         



        [1]«Исра» сүресі, 82-аят.

        [2]Бұхари 5675.

        [3]Бұхари 3371.

        [4]Муслим № 2201.

        [5] Имам Нәуауи, Сахих Муслимнің шархы, 13/356.

        [6] Ибн Хажар әл-Асқалани, «әл-Фатхул-Бари», 10/206.